
Grote accountantskantoren zijn volop in het nieuws, en niet al te positief[1]. Op 25 september verscheen een kritisch rapport van de AFM[2] en de reacties uit verschillende hoeken lieten aan duidelijkheid niets te wensen over[3]. Ook de accountantskantoren zelf erkenden de rapporten en beloofden – opnieuw – beterschap[4]. De voorgestelde ingrepen zijn enorm: een verplichte raad van commissarissen, maximale bonussen van 20% en een striktere scheiding tussen advies en controle. Maar is dat genoeg? In deze bijdrage argumenteer ik dat wellicht nóg meer nodig is om het systeem van accountantscontroles structureel te verbeteren.