“Als docenten niet presteren… beloon ze dan op basis van geleverde prestaties!” Dat lijkt in eerste instantie een goed idee; een beloning als iemand goed presteert, en een ‘bestraffing’ (of onthouding van beloning) als iemand slecht presteert. De onderliggende aanname echter van dergelijke ideeën is dat prestatiebeloningen de productiviteit van docenten laat toenemen, en dus, dat iets buiten henzelf, hen motiveert om goed werk te leveren. Met andere woorden: de aanname is dat docenten met name extrinsiek gemotiveerd zijn. Echter, wat relatief onbekend lijkt te zijn, is dat als mensen eigenlijk niet extrinsiek, maar vooral intrinsiek gemotiveerd zijn, deze prestatiebeloning op langere termijn meer kwaad dan goed kan doen!
Berend van der Kolk 